Wiktorianski konik na biegunach.Porcelanowe i meblowe znaleziska.

Dlugo szukalam i wreszcie go mam.
Prawdziwy starenki drewniany konik na biegunach.Dokladnie taki jakie mozna spotkac na starych fotografiach z czasow wiktorianskich.Caly jest z drewna ,a ogon ma z prawdziwego konskiego wlosia.
Jak dla mnie jest piekny i ciesze sie z niego jak mala dziewczynka.Kiedy go w sobote zobaczylam na starociach nie odpuscilam.Ma juz u mnie swoje miejsce i budzi duze zainteresowanie .

Dwa komplety sniadaniowe.Maja juz swoje lata ,ale zachowaly sie idealnie.Zasilily szergi mojej porcelany.

 Malutki swiecznik na jedna swieczke  z porcelany Keisera.Zawsze kiedy natkne sie na takie drobiazgi to dziwie sie ze jeszcze mozna cos takiego wyszperac.

Sredniej wielkosici szafeczka tez wyszperana w jakis klamotach.Kratka na drzwiczkach idealnie pasuje do tej co mam w kuchni.
Zaraz zabieram sie za nia .wyczyszcze pomaluje i bedzie jak nowa.

 Na koniec krzeslo,ktore idealnie pasuje do mojej starej sypialni.Szkoda ze  jedno ,ale tylko tyle bylo.
Wymaga rowniez malej renowacji i nowej tapicerki.

 Teraz tylko pozostaje mi ostro wziac sie do roboty i wszystko doprowadzic do ladu.
Tym bardziej ,ze jeszcze kilka rzeczy czeka cierpliwie w kolejce na swoje piec minut.O tym jednak napisze za kilka dni.
Dziekuje z mile odwiedziny i zycze slonecznego tygodnia.